Vijftig gulden
In 1903 verzorgde rederij Fop Smit de veerverbinding tussen Gorinchem en Rotterdam.
Mijn grootvader had een grote oude zwarte kist. Daarin bewaarde hij zijn belangrijkste documenten en zijn mooiste herinneringen. Soms zaten wij samen urenlang in die kist te neuzen en daar kwamen dan de gekste dingen uit tevoorschijn. Zoals: de stoomboot-dienstregeling Rotterdam-Gorinchem van Fop Smit & Co uit 1903. Als je in die tijd om acht uur uit Rotterdam vertrok, was je om vijf over elf in Gorinchem.
‘Tja jongen,’ zei opa. Erg snel gingen die schepen niet. En dat had zo zijn voordelen. Vooral voor bakker Schouten uit Andel.’
Daar wilde ik natuurlijk meer van weten, en opa stak van wal.
‘Het moet ergens net na de eeuwwisseling zijn geweest. We hadden middagpauze op school. De kinderen waren naar huis om te eten en ik maakte een wandelingetje langs de haven. Zie ik daar opeens een man op de veerkade staan die totaal in paniek is. Die staat daar te schreeuwen en te springen en wild met zijn armen te zwaaien alsof de wereld zojuist is vergaan. Ik eropaf. Blijkt het bakker Schouten uit Andel te zijn.
Dus ik zeg: Schouten, man, wat scheelt eraan? ’’Och meester,” jammert hij. “Het is zo verschrikkelijk. Ik ben ten einde raad!”
Wat bleek het geval? Bakker Schouten was die ochtend in Andel op de Bossche boot gestapt omdat hij naar Gorinchem moest voor zaken. Hij had een enveloppe bij zich met vijftig gulden erin. Dus hij vaart naar Gorinchem, gaat van boord, loopt de stad in, voelt voor de zekerheid nog eens in zijn binnenzak… En ontdekt tot zijn ontzetting dat hij die vijftig gulden op de boot heeft laten liggen! Dus hij als de wiedeweerga terug naar de haven en daar ziet hij nog net de rookpluim van de boot die alweer op volle kracht doorstoomt naar Rotterdam.’
‘Wat een pech opa, voor die Schouten.’
‘Dat kan je wel zeggen. Vijftig gulden is nu al niet niks, maar destijds was het een fortuin! En ik weet niet waar ik het vandaan haalde, maar opeens kreeg ik een geweldig idee. Schouten, zeg ik. Over twintig minuten vertrekt de trein naar Rotterdam. Als je snel bent, haal je ‘m nog net. Schouten nam niet eens tijd om afscheid te nemen. In een mum was hij om de hoek verdwenen.
Later is hij nog bij me langs gekomen om mij te bedanken. Want met de trein was je in die tijd twee uur sneller in Rotterdam dan met de boot. Dus toen de boot aanlegde aan de Rotterdamse Maaskade, stond bakker Schouten hem daar al op te wachten. En wat denk je? De enveloppe lang nog keurig netjes op het bankje. Met die vijftig gulden erin.’
Over sterke verhalen gesproken!
In deze serie verhalen ontdekt verteller Johannes de geschiedenis van Gorinchem, de stad van zijn grootvader.
Meer sterke verhalen beleven?
Dat kan tijdens de StoryTrail stadswandeling Gorinchem, een verhalenwandeling en een historische belevenis in één. En je kunt verhalen lezen in De Stad Gorinchem. Speciaal voor deze Gorkumse krant schrijft verhalenverteller Johannes de rubriek Sterke Verhalen.