Sterke Verhalen Gorinchem 7

Rijkdom & Weelde

't Coemt al van God KL

Huis ‘t Coemt al van God’

 

Mijn grootvader heeft mij eens een oud Gorcums verhaal verteld dat ik later nog in verschillende varianten ben tegengekomen. Want zoals dat gaat met oude verhalen: elke verteller geeft er z’n eigen draai aan. De lezing van mijn opa was als volgt.

Heel lang geleden woonde er in Gorinchem een koopman, die Gerink heette. Hij was ongelooflijk rijk, maar ook verschrikkelijk gierig. Hij had een enorm pakhuis, tot de nok toe gevuld met graan. En dat liet hij daar lekker liggen. Ook als er weer eens hongersnood was in de stad. Want, zei Gerink altijd: ‘Hoe langer ik wacht met verkopen, des te hoger de nood in de stad. En hoe hoger de nood, des te hoger de prijs die ik voor mijn graan ga krijgen.’

Nu was hongersnood in die tijd geen uitzondering in Gorinchem. Dat kwam door de vele ziektes, de oorlogen en de overstromingen. De oogsten mislukten soms jaar na jaar. Het gebeurde dat de Gorcumers ratten en boomschors moesten eten om in leven te blijven. Terwijl het pakhuis van Gerink dus vol lag met dat overheerlijke graan. Maar wie bij hem aanklopte om hulp te vragen, kreeg een grauw en een snauw. En kon met lege handen vertrekken.


De goedheid zelve

Een eindje verderop, aan de Vismarkt, woonde Elizabeth Hendriks. Zij was lang zo rijk niet als Gerink, maar zij was de goedheid zelve. Elke Gorcumer die honger had, kon bij haar terecht. Altijd wist zij nog wel ergens een stuk brood vandaan te halen, of een heerlijke appel die zij uit haar mond had gespaard. Maar op een avond was ook haar zolder leeg. Geen broodkruimeltje was er meer over.

Zij besloot het erop te wagen.

Door de donkere stad liep Elizabeth naar het herenhuis van koopman Gerink. En zij klopte aan.
‘Wat kom je doen, wijf?’
‘Ach, Gerink, ik heb al mijn eten weggegeven. Ik heb niets meer. Help me alsjeblieft.’
‘Het spijt me, wijf. Dat krijg je ervan als je je bezit verpatst aan de armen. Wegwezen jij!’


Een Godswonder

Verslagen liep Elizabeth terug naar haar eigen huis. Met een somber gemoed opende zij de deur. Zij stapte naar binnen. Zij ontstak de olielamp… en het hart stokte haar in de keel. Heel haar huis, van de vloer tot aan de zoldering, lag boordevol heerlijk goudgeel graan. Een Godswonder!

Maar toen koopman Gerink diezelfde avond zijn pakhuis ging inspecteren, zag hij tot zijn afgrijzen dat al zijn graan, tot de laatste korrel aan toe, was bedorven.

Zo zie je maar: ’t Coemt al van God, zoals het beroemde huis aan de Vismarkt ons leert. En, zoals mijn opa altijd zei: ‘Wie alles deelt, zal baden in weelde!’

 

In deze serie verhalen ontdekt verteller Johannes de geschiedenis van Gorinchem, de stad van zijn grootvader.

 

Meer sterke verhalen beleven?

Dat kan tijdens de StoryTrail stadswandeling Gorinchem, een verhalenwandeling en een historische belevenis in één. En je kunt verhalen lezen in De Stad Gorinchem.  Speciaal voor deze Gorkumse krant schrijft verhalenverteller Johannes de rubriek Sterke Verhalen.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *